" ஆமாம். சொல்லுங்க"
" நான் மதுமிதா பேசறேன் சார்"
"சொல்லுங்க"
"போன வருஷம் எங்க ஊர் சேந்தமங்கலத்துக்கு வந்தப்ப அட்மிஷன் வாங்கி தர சொல்லி கேட்டேன்ல சார், நான் தான் பேசறேன்"
"சரிம்மா நான் ஏற்பாடு பண்றேன்"
ஒரு முக்கியத் தோழரிடம் சிபாரிசு கடிதம் கொடுத்து, உள்ளூர் கழக நிர்வாகி மூலம் நிர்வாகத்திடம் சேர்க்க சொல்லி அனுப்பினேன். ஒரு வாரம் கழித்து மறுபடியும் மதுமிதாவிடமிருந்து போன்.
"சார், முதல் லிஸ்ட் போட்டுட்டாங்க. என் பேர் வரலை"
"அப்படியா, நிர்வாகத்தில் பேசறேம்மா"
கடிதம் கொடுத்து அனுப்பியவரிடம், கடிதம் சேர்ந்ததா என விசாரித்தேன். அவர் உள்ளூர் கழக நிர்வாகி வீட்டுக்கு அனுப்பியிருந்தார். நிர்வாகி உடல் நலம் சரியில்லாமல் மருத்துவமனையில் இருந்ததால் கடிதம் கல்வி நிறுவனம் சென்று அடையவில்லை.
கடிதம் கொடுத்த தோழரை நேரே கல்வி நிறுவனத்திற்கு சென்று இது சம்பந்தமாக பேசி வர அனுப்பினேன். நிர்வாகத்தில் இருக்கும் முக்கியமானவர் வெளியூரில் இருப்பதால் சந்திக்க இயலவில்லை. நான் போன் அடித்தேன் எடுக்கவில்லை.
அடுத்த நிலையில் இருந்தவர் இனி இடமில்லை என கை விரித்து விட்டார். மதுமிதா போன் செய்த போது விவரத்தை சொன்னேன். "பரவாயில்லை, வெயிட் பண்றேன். நீங்கள் நேரடியாக ஒரு முறை பேசி முயற்சி செய்யுங்கள்" என்றார்.
கழகப் பணியாக சென்னைக்கும் அரியலூருக்கும் ஷட்டில் ஆகிக் கொண்டிருந்த நிலையில் தினம் மதுமிதாவிடமிருந்து போன். அந்தக் கல்வி நிறுவனத்தின் நிர்வாகியின் மொபைலோ not reachable, switched off. அவர் நிலைமை அப்படி. கடைசியாகக் கிடைத்தார், ஆயினும் பயனில்லை.
மதுமிதாவிற்கு போன் செய்தேன். " அவர்களிடம் பேசினேன். இனி இடமில்லை. அதனால் வேறு இடத்தில் சேர்ந்து விடுங்கள். அடுத்த வருடம் நான் நேரில் வந்து அட்மிஷன் வாங்கி தருகிறேன்"
" சரிங்க சார். அடுத்த வருடம் எப்படியாவது வாங்கி கொடுத்துடுங்க, அங்க படிக்கனும்னு எனக்கு ரொம்ப ஆசை"
"கண்டிப்பாகம்மா. வருத்தப்படாதே"
அந்த அட்மிஷன் : ஏழாம் வகுப்பு.
# கேடில் விழுச் செல்வம் !
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக