கத்தார் நினைவலைகள் 1

கத்தார் வர்றன்னு சொன்ன உடனே ஆரூர் பாலா என்னை புக் பண்ணினார். ஆமாம் புக்கிங். "அண்ணே, கத்தார் வந்தவுடன் என் கார்ல தான் ஏறனும், வரனும். இது தம்பியோட அன்புக் கட்டளை". நானும் அந்த எண்ணத்தோடு தான் இருந்தேன்.

கத்தாரில் இறங்கிய போது விடியற்காலை 03.15. கார் பார்க்கிங் வந்து குமார் நிசானில் ஏறியதை ஏற்கனவே சொல்லி இருந்தேன். இடையில் பாலா தன் காரைக் கண்ணால் காட்டினார். சிரித்துக் கொண்டே கடந்தேன். சிரித்ததற்கு காரணம் அவரது புக்கிங் தான்.

அடுத்த நாளும் கங்கைகொண்ட சோழபுரம்  குமார் கார் தான். இடையில் கல்லூரி நண்பன் ராஜவிஜயன் கார். இப்படியே கார்கள் கடந்தன. மறுநாள் காலை பாலா காரில் செல்வதாக திட்டம். காலையில் காத்திருந்தோம்.

குமார் வந்தார். "அண்ணா, பாலா வர கொஞ்சம் லேட்டாகும். நாம போகலாம்", என்றார். லெபனிஸ் உணவகம் சென்றோம். சாப்பிடும் போது, பாலா வந்து பார்த்து சென்றார். அப்புறம் தான் மியூசியம் சென்றோம்.

இப்படியே பாலா காரில் ஏற முடியாமல் நேரம் கடந்தது. ஆனால் பாலா காத்திருந்தார், நானும். ஆனால் இரண்டாம் நாளும் பாலா காரில் ஏற வாய்க்கவில்லை.

மூன்றாம் நாள் காலை அறையில் வந்து கூப்பிட்டதே பாலா தான். உடன் மதன்குமார். காலை உணவிற்கு அழைத்து செல்ல சிறுவாச்சூர் ரமேஷ் வந்து விட்டார். அவர் சாய்ஸ், சரவணபவன் உணவகம்.

அப்போது தான் பாலா காரில் ஏறும் வாய்ப்பு. இதுவும் நிசான் கார். கார் முக்கியமல்ல. காரின் வெளி அமைப்பு, உள் அமைப்பு முக்கியமல்ல.  உள்ளே டேஷ்போர்டில் இருக்கும் பல்வேறு உபகரணங்கள் பிரத்யோகமல்ல.

அங்கே செருகப்பட்டிருந்த "பென் டிரைவ்" தான் மேட்டர். ஆமாம், அந்தப் பென் டிரைவ்காக தான், அவர் கார் பயணத்திற்கு அழைத்தார். ஆனால் அவர் காரில் ஏறி பேசி முடிக்கும் முன் ஹோட்டலை அடைந்து விட்டோம்.

பென் டிரைவ் ஓப்பன் செய்யப்பட வாய்ப்பில்லாமல் போனது. சரவணபவனில் பொங்கல், இட்லி, வடை என அவர்கள் அன்பிற்கு சாப்பிட்டு முடித்தோம். அங்கிருந்து அரசரின் மியூசியம் செல்லும் பயணம்.

அது லாங் டிரைவ். இதற்கு பாலா கார் என்று ஏற்கனவே திட்டமிட்டிருந்தோம், நானும் பாலாவும். ஆனால் கார் ஏறும் போது, அவரே மதன் காரில் ஏற சொன்னார். "உங்கக் கார்",என்றேன். "இல்லண்ணா. மதன் கார்ல போய்டுவோம். லாங் டிரைவ்க்கு இவரது லேண்ட் குரூஸர் தான் பெஸ்ட்", என்றார் பாலா.

கண்ணில் ஒரு 'கார்' காலம் !

(தொடரும்)